Tumbul a
manèta
Sa ciaman “tusann”: un poo d’ann fa
s’hin inventaa quèll
grüpett,
e senza pretesa e squasi un
giügà
ul sciur pizz, ca ciaman merlett
l’hann metüü sü
cum’è füss un giüghétt.
attènti, vardèè
lì
gh’è déntar dal gran’ sentimént,
e insèma a la vöja da vèègh
précisiun,
i “füsej” fan pirlà cum’è
‘n cumplimént.
Tra un ciciarà ca sgura… e ‘n uraziun
tranquill i ”tusann” g’a mètan passiuun.
Cantü, la Brianza… e Guanzaa:
la storia la diss che l’eva prèziusa
la
gran qualità, custada ‘na lota,
f ada cun l’art ca imbeliva la spüsa.
Già: pooch i palanch e voja la bota
ma quèl ca cuntava l’eva la dota.
Trine, pizzi, merletti;
ropp ca porta luntan in di ann,
al rimirà ul suriis da la nona;
ma propi anca incöö, i “tusann” (da Guanzaa)
mètan in mostra cum’è ca funziona
ul ricam da finèza… delicada curona
(da l’ammirator provetto custode del pizzo e del dialetto )