la poesia in dialetto che ci ha dedicato il nostro amico poeta dialettale Cesare ...

            Tumbul   a  manèta

Sa ciaman “tusann”: un poo d’ann fa

               s’hin inventaa  quèll  grüpett,

               e senza pretesa e squasi un giügà

            ul sciur pizz, ca ciaman merlett

              l’hann metüü  sü  cum’è füss un giüghétt.

                      attènti, vardèè

             lì  gh’è déntar dal gran’ sentimént,

             e insèma a la vöja da vèègh précisiun,

           i “füsej” fan pirlà  cum’è  ‘n cumplimént.

          Tra un ciciarà ca sgura… e  ‘n uraziun

          tranquill  i ”tusann” g’a mètan passiuun.

             Cantü, la Brianza… e Guanzaa:

          la storia la diss che l’eva prèziusa

          la  gran qualità, custada ‘na lota,

          f ada cun l’art ca imbeliva  la spüsa.

          Già: pooch i palanch e voja la bota

          ma quèl ca cuntava l’eva la dota.

          Trine, pizzi, merletti;

          ropp ca porta luntan in di ann,

          al rimirà ul suriis da la nona;

          ma propi anca incöö, i  “tusann” (da Guanzaa)

          mètan in mostra cum’è ca funziona

          ul ricam da finèza…  delicada curona

           

        

 (da l’ammirator provetto  custode del pizzo e del dialetto )